قدرت نمایی بلاهت بار احمدی نژاد، ضربه یی به نظام ولایی
ایرج شکری
برکناری منوچهر متکی وزیرخارجه نظام ولایت فقیه توسط حاج محمود احمدی نژاد، رئیس جمهور، در حالی که او در سفری در کشور سِنِگال بود سبب خنده و «انبساط خاطر» ما شد که در دوسه هفته اخیر خبرهای آلودگی کشنده هوای تهران و آتش سوزی جنگلها، افزون بر سایر اخبار ناگواری که از ظلم و ستمی که بر مردم می رود، می رسد، خاطر ما را درهم فشرده بود. خنده هم از مجسم کردن قیافه متکی موقع شنیدن این خبردر سنگال و این که آیا او بعد از شنیدن این خبر یواشکی از سنگال جیم شده یا توجیهی در مورد این مساله برای میزبانانش پیدا کرده است(ولی چه توجیهی؟)، و هم از این بابت که «مموتی» که رئیس جمهور است و حق عزل و نصب وزیران را بر اساس قانون اساسی دارد-همانگونه که در حکمی که به سرپرست وزارت خارجه داده به آن اشاره کرده است- چنان عمل کرده که به اقدامی «کودتایی» شبیه است و گویی در سفر بودن متکی تنها یا بهترین فرصت برای کنار گذاشتن او بوده است در حالی که او می توانست کمی صبر کند تا متکی ازسفرش که طبعا نمی توانست طولانی باشد برگردد و بعد دست به ترمیم کابینه خود بزند. یا می توانست قبل از این که او راهی سفر شود تصمیم خود را اعلام و عملی کند. حال اگراین راهم در نظر بگیریم که بنا بر بعضی خبرهای منتشره شده در مورد سلاحهای قاچاق کشف و ضبط شده در بندر لاگوس نیجریه، کشور کوچک گامبیا در جنوب سنگال و نیز خود آن کشور، مقصد بعدی سلاحهای کشف شده برای توزیع در بین بعضی گروههای مسلح آفریقایی بوده است، بنابر این، سفر وزیرخارجه به سنگال باید سفری مهم بوده باشد و این اقدام احمدی نژاد خالی از هرگونه ضرورت و مصلحت مربوط به روابط خارجی و بیشتر تصمیمی آگاهانه برای زدن زخمی به متکی جلوه گر می شود. این اقدام حتما سبب شگفتی ناظران خارجی هم باید شده باشد و بی تردید چیزی جز خر تو و خر بودن اوضاع در رژیم ولایت فقیه را، به نمایش نمی گذارد. احمدی نژاد از عملکرد وزارتخارجه که مستقیما به بیت و بارگاه ولی امر مسلمین وصل بود، ناراضی بود و برای این که در سیاست خارجی اعمال اقتدار و اعمال نظر مستقیم و مستمر بکند، در اوائل شهریور ماه گذشته دست به انتخاب نمایندگان ویژه برای مناطق جغرافیایی مختلف درسیاست خارجی زد که با انتقاداتی در محافل سیاسی رژیم رو به روشد. چند روز بعد، در دیدار حاج محمود و وزیرانش با رهبر به مناسبت هفته دولت، سید علی خامنه ای بر تمرکز امور سیاست خارجی نظام در وزارت خارجه و پرهیز از موازی کاری، تاکید کرد. اما به رغم تاکید و توصیه رهبر، دوباره بقایی رئیس سازمان میراث فرهنگی که نماینده ویژه برگزیده احمدی نژاد در امور آسیا بود، در گفتگو با ایلنا در یکشنبه 14 شهریور، گفت که رئیس جمهور به زودی دو نماینده دیگر نیز برای امور آفریقا و آمریکای جنوبی معرفی خواهد کرد*. این اقدام که بی اعتنایی آشکار به توصیه رهبر بود، فرصتی برای متکی که خدمتگزاران پرسابقه نظام درسیاست خارجی و در«مجاهدتها خاموش» به عنوان سربازگمنام امام زمان و دیپلمات تروریست در «جهاد» برون مرزی علیه «منافقین» و مخالفان نظام است، تا در روز 15 شهریور خبرنگاران را فرابخواند و با «فصل الخطاب دانستن نظر صریح مقام معظم رهبری ، در پرهیز از موازی کاری در سیاست خارجی» تصریح بکند که:«تضعیف دستگاه دیپلماسی کشور به‌ویژه در شرایط کنونی آن هم توسط برخی از افراد دولت، مصداق بارز بر شاخه نشستن و بن بریدن است». اما باز هم واکنش از سوی باند احمدی نژاد، دهنکجی بود که به شکل اعلام تشکیل جبهه حمایت از رئیس دفتر، انعکاس یافت اما به خاطر انتقادات شدیدی که محافل سیاسی از جمله کسانی از اصولگرایان از این کار او به عمل آوردند، وی عنوان گماشتگان خود را از نماینده ویژه به مشاور تغییر داد. احمدی نژاد، از آن عناصری است که در اوهام احمقانه غرقند و در ارزیابی از نقش وموقعیت خود، دچار توّهمات بزرگی هستند. احمدی نژاد خود را در هاله نور در سازمان ملل دیده بود و گویا دست امام زمان را به همراه خود می بیند و خود را دارای رسالتی برای فراهم کردن زمینه ظهور «آقا امام زمان» می داند. چنین توّهماتی سبب بی اعتنایی او به رهبر و مجلس و مجمع تشخیص مصلحت نظام است. به نظر می رسد این توّهمات، از بعد از دوره دوم تکیه زدن به مقام ریاست جمهوری،در او بیشتر شده است.
اکنون با این اقدام کودتا گونه او یکبار دیگر «استقلال رای» و به عبارتی بی اعتنایی خود را به جایگاه مقام ولایت نشان داده است و اگر اینبار تنبیهی برای او در کار نباشد، معلوم می شود که موقعیت خامنه ای به عنوان رهبر بسیار آسیب دیده و با اقداماتی از این دست از سوی احمدی نژاد، بیشتر تخریب خواهد شد.
---------------
* http://www.pezhvakeiran.com/page1.php?id=25789
23 آذر 1389 – 14 دسامبر 2010
http://iradj-shokri.blogspot.com
