ماستمالی کردن رفتار جنون آمیز امت امام و اعجاز مسخره
ایرج شکری
14 خرداد 1390
از آنحا که این روزها که همزمان است با سالروز مرگ خمینی و آن عکس مربوط به تشییع جنازه او که انیوه گله های حزب اللهی را نشان می دهد که مثل گله کفتارانی که لاشه یی را دوره کره و می خواهند قطعه ای از آن بکنند، دستهاشان به طرف جنازه دراز است تا برای قطعه ای از کفن او را به دست بیاورند، دوباره به یاد ها می آید و دوباره کنار مطالب درج می شود، سایت بی باک نیوز که مصباح یزدی نزدیک است در تلاش برای ماستمالی کردن آن رفتار جنون آمیز امت خمینی که جنازه امامشان را در وضع رقبتار و موهنی قرار داد، در مطلبی با عنوان «وقتی کفن امام پاره می شود» همراه با درج عکس مذکور، آن صحنه را از قول «خارجی هایی که عکس را دیدند» به صحنه به پایین آوردن جنازه مسیح از صلیب تشبیه کرده است و در ضمن مدعی شده است که عکاس که بعد از ظاهر شدن عکس از آن صحنه شوکه شده بود، حاظر به فروش آن به نشریات خارجی در برابر پرداخت دو میلیون تومانی نشد.
حالا بگذریم از این که جماعتی نظیر همین فرقه « مصباحیه» اساسا با مسیحییت دشمنند و بنابر این تشبیه جنازه خمینی به مسیح هم در اینجا جز از ناچاری و برای یافتن پوششی برای پنهان کردن زشتی آن صحنه رقت بار و آن رفتار وحشیانه نیست، دروغ بزرگی که بی باک نیوز با بی باکی گفته است این است که برخلاف ادعای بی باک نیوز آن عکس همان وقت در نشریات خارجی درج شد و این عکس به شکل دو صفحه ای و بزرگ در مجله ایوننیگ استاندار چاپ شده بود. بی باک نیوز در ادامه ماستمالی کردن این این وضع اهانت بار جنازه خمینی که تنبهی و کیفری برای آن آخوند مرتجع خونریز بود، نوشته است که بعد از این رویداد جنازه به جماران بازگردانده شد و این بار در کفنی که «مقام معظم رهبری» از مکه برای خودش خریده بود پیچیده شد و بعدها کسانی چون ناطق نوری درسال 85 در یک برنامه تلویزیونی از این که رهبر در گذشته در کفن رهبر حاظر پیچیده شده به عنوان «اعجاز» یاد کرد. حالا چه اعجازی در این کار بوده است، با کمی فکر کردن تنها می توان این نتیجه را گرفت که این هم چیزی جز یک تملّق مشمئز کننده هم از سوی فرقه مصباحیه که این مطلب را درج کرده و هم از سوی ناطق نوری برای رهبر حاظر نیست.
عکسها به ترتیب «امام خمینی» را بعد از ظهور و هنگام فرود در خاک ایران، خمینی در دوران امامت خونریز و جنایتکارانه اش، خمینی بعد از «دادن» جان پلیدش و گرفتن قبض رفتن به دیدار معبود(احمد بالای سر جنازه پدرش گریه می کند)، جنازه خمینی احاطه شده توسط امت از خود بیخود امام برای کندن کفنش برای تبّرک و «چهره نورانی» امام در دیار باقی! را نشان می دهد.