ستایش آقای بهزاد فراهانی از هنر گلشیفته و واکنش گلشیفته به آن و یک کامنت از فیس بوک گلشیفته

ستایش آقای بهزاد فراهانی از هنر گلشیفته و واکنش گلشیفته به آن و یک کامنت از فیس بوک گلشیفته

در ضمن بنابر اطلاعی که گلشیفته فراهانی در فیس بوک خود داده است، آنا کارنینا دوباره روی صحنه خواهد رفت

پدرم، پدرِ نازنينم.
بزرگ مرد تئاترِ ايران زمين 

تو كوهى كه با وجودِ تيشه هاى سخت و طاقت فرساى روزگار هرگز تكانى نخورد. محكم و استوار ايستاده اى. از بدوِ تولدت تا به امروز به خلق خدمت كردى و براى "مردم" كار كردى و دويدى. من سختكوشى، پويايى، و كم نياوردن را از تو آموختم؛ كه حتى از سكته اى مهيب كه وجودِ من و خانواده را به لرزه در آورد به سلامتى بيرون آمدى و همچنان به قولِ خودت خدمتگزار مردمِ سرزمينمان هستى و ازاين بابت سر بلند و مفتخر. چه بركتى بيشتر از بزرگ شدن در آغوشِ گرم و پر مهر وغنىِ تو، مملو از شعر و آواز و قصه و هنر. من برگى هستم كوچك، نشسته بر درختى تنومند، با ريشه هاى سترگ و قامتى بلند. تو سرچشمه وجود من هستى. پدرم، پدرِ نازنينم، بابا جون...سايه عظيمت باشه بالاى سرِ من تا هستم و نفس ميكشم.

*****

کامنتی از فیس بوک گلشیفته فراهانی

https://www.facebook.com/GolshiftehFarahani/

آقای فراهانی موضع محکم و خوبی گرفته و به رغم فضایی که در ایران وجود دارد در مسائلی که کار گلشیفته و بعضی کارهایی که به نظرم اگر از آنها اجتناب می شد بهتر بود با شهامت و با «بالا گرفتن سرش» از گلشیفته دفاع کرده است ولی گلشیفته کار و رفتارش بی عیب و ایراد نیست و خوب است متوجه این باشد. بخواهم به صراحت بگویم، واکنش او به درگذشت عباس کیارستمی، در حد ارج و منزلتی که کیارستمی نه در سینمای ایران بلکه در محافل هنری و فرهنگی و سینمایی فرانسه داشت(دارد) مناسب نبود. این برای خودش، برای گلشیفته، خوب نیست. آیا این جمله کوتاه« باد او را برد» واکنش درست و قابل انتظاری از او در مرگ کیارستمی بود؟ گلشیفته لابد پیام رئیس جمهور فرانسه در مورد درگذشت کیار رستمی را شنیده یا خوانده است. به هرحال نمی دانم آقای فراهانی چیزی دراین مورد به او یاد آوری کرده یانه ولی من در یک جمله می گویم که آن واکنش از جنانب گلشیفته خالی از هرگونه تاسف و واکنشی «سبکسرانه» بود. حتی اگر از کیارستمی خوشش نمی آمد هم، برای رعایت احترام کیارستمی و هم برای شأن خودش، باید غیر از این عمل می کرد. دیگر این که خوب است گلشیفته توجه داشته باشد که فراموشی اصل و ریشه اصلا خصلت خوبی شمرده نمی شود و ارزش نیست بلکه ضد ارزش است. در اینجا هم آدمها خیلی حرفها را به خودم آدم و روبه رو نمی گویند ولی پشت سر، قضاوت خودشان را بیان می کنند. این یادداشت طولانی شد هم اینجا ختمش می کنم. برای گلشیفته عزیز آروزی موفقیت بیشتر و «پختگی» بیشتر می کنم و امیدوارم که از احساس مسئولیت پدرش این درس را بگیرد که مردمش را به ویژه زنان و دخترانی را که تحت سلطه و سرکوب آن رژیم مستبد مستقر در ایران بسر می برد فراموش نکند.