ايرج شكري
جرأت اصلاح طلبان
مصطفي تاج زاده از عناصر باند مجاهدين انقلاب اسلامي، در مطلبي كه روي سايت امروز قرار دارد(*)، مساله حجاب در تركيه و اين كه رجب طيب اردوغان تغييراتي در قانون اساسي آن كشور/ در جهت لغو ممنوعيت ورود دختران با حجاب به دانشگاهها را در دستور كار خود قرار داده است، مورد توجه قرار داده و بعد به موضع جناحها و گرايشهاي سياسي داخل رژيم راجع به رفع ممنوعيت حجاب براي دختران دانشجو و گسترش حجاب در تركيه پرداخته است. وي همچنين با ياد آوري اين كه برعكس تركيه، در ايران حجاب اجباري است و دختران بي حجاب نمي توانند وارد دانشگاه بشنوند، به اين مساله كه رويكرد گرايشهاي درون رژيم در مورد آزادي حجاب چگونه است، پرداخته است. تاج زاده با توجه به سكوت هم«اقتدار گرايان» هم« اصلاح طلبان»، در مورد سياستي كه نخست وزير تركيه در مورد رفع ممنوعيت حجاب مي خواهد پيش بگيرد، دلائل سكوت اين دو گروه را متفاوت دانسته و اين گونه توضيح داده است:« تكليف محافظه كاران و اقتدارگراها مشخص است. تبليغات گسترده آنان به سود تغيير فوق در تركيه، اين پرسش را مطرح خواهد كرد كه آيا اقتدارگراها حاضرند اين حق را براي زنان ايراني نيز به رسميت بشناسند تا نحوه پوسش آنان مانع ورود شان به دانشگاه نشود ؟ ...» و در مورد دليل سكوت اصلاح طلبان كه خود و سازماني كه عضويتش را دارد نيز در آن طيف قرار مي گيرند، نوشته اشت:« اصلاح طلبان نيز كه در مجموع سكوت كرده اند ، ضمن تأكيد بر حجاب اسلامي به عنوان يك حكم ديني و ضرورت ترويج آن، همگي با اين تغيير [در تركيه]موافقند. البته گروهي از آنان آزادي را در مجموع به سود گسترش حجاب و تقويت هنجارهاي اسلامي ارزيابي مي كنند، كما اينكه در تركيه و ديگر كشورهاي جهان، با وجود آزادي شاهد رشد حجاب و هنجارهاي اسلامي هستيم. به باور آنها هنجارهای دينی و فرهنگی را نمی توان با زور احيا،ترويح ونهادينه کرد.
گروه ديگري از اصلاح طلبان معتقدند گزاره فوق در ايران قابل اجرا نيست، ضمن آن كه مسئلة اصلي جامعة ما در حال حاضرانتخابات آزاد و تلاش براي جلوگيري از ماجراجويي احتمالي نظامي آمريكا عليه ميهن است». در اينجا ما يك تقلب از سوي تاج زاده به نفع اطلاح طلبان مي بينم و آن اين است كه گويا «گروهي از اصلاح طلبان آزادي حجاب را در مجموع به سود گسترش حجاب و تقويت هنجارهاي اسلامي ارزيابي مي كنند». آن اصلاح طلبان مورد ادعاي تاج زاده لابد حرفها و نظراتشان را درگوشي و يواشكي در ميهمانيهاي خصوصي مي زنند والا چرا در اين مورد به «فريضه امر به معروف» عمل نمي كنند؟ . خاتمي و آن خيل اصلاح طلبان حاظر در دسته سينه زني او براي جامعه مدني، در طول 8 سالي كه در قدرت بودند، كدام قدم جدي را براي رفع اجباري بودن حجاب و يا حتي رفع ممنوعيت ورود زنان به ورزشگاهها براي تماشاي مسابقه فوتبال برداشتند. تاج زاده، كسي كه مدتي معاون سياسي وزارت كشور در دوران خاتمي بوده است و يك از كاگزاران سياسي و نظريه پرداز و تحليل گر عضو يكي از تشكيلات اوليه و منسجم رژيم جمهوري اسلامي است كه از پايه هاي امنيتي اين رژيم بوده است، گويي خودش خودش را آدم حساب نمي كند تا روي مساله يي كه از مهمترين تضاد ها و مشكلات اجتماعي است كه رژيم از آغاز استقرار شوم آن در ايران با آن روبه رو بوده، به طور روشن اظهار نظر و ارائه طريق كند. بالاخره كسي كه پستهاي بالاي سياسي متعدد در 30 سال گذشته از جمله معاونت سياسي وزارت كشور در دوره اول رياست جمهوري خاتمي و بعد مشاورت رئيس جمهور را داشته بايد براي مسائل اجتماعي از اين قبيل راه حل ارائه كند. نحوه برخورد به اين مساله هم هيچ پيچيدگي ندارد و خيلي روشن است و دو نوع بيشتر نيست، يكي همان كاري است كه رژيم تا كنون كرده يعني بكار گرفتن سركوب و تحقير زنان و پافشار به سياست يا روسري يا توسري، روش ديگر و سياست ديگر پذيرفتن حق انتخاب زنان در باحجاب يا بي حجاب بودن است. شايد تاج زاده از جمله كساني باشد كه بر اين نظر است كه« آزادي حجاب به نفع گسترش حجاب و هنجارهاي اسلامي است»، اما با اين حال حتي به خاطر مستحكم شدن هنجارهاي اسلامي و گسترش حجاب هم كه شده، اين اندازه جرائت يا جگر يا... نداشته كه بگويد بايد زنان را در انتخاب حجاب آزاد گذاشت و روشي كه تاكنون اعمال شده غلط است. جرأت نداشته چون مي داند زدن چنين حرفي هزينه دارد و او نمي خواهد هزينه يي براي آن چه كه حتي اعتقاد دارد براي گسترش حجاب و هنجارهاي اسلامي مفيد است بپردازد. او در پايان اين سوال مطرح كرده است كه «در هر حال اين پرسش به قوت خود باقی است که چرا هنجارهای اسلامی در ايران رو به ضعف ودر جهان اسلام وسراسر دنيارو به رشد است؟ با اينکه رعايت آنها در جمهوری اسلامی اجباری است حال آنکه در اکثر قريب به اتفاق کشور های دنيا مردم آزادند با حجاب زندگی کنند يا بی حجاب». خب پاسخ اين سوال را تاج زاده تا اندازه روشني خود در لابه لاي نوشته اش داده است، كه همان اجباري بودن و تحميل حجاب همراه با اعمال خشونت و تحقير زنان است. اما اين توضيح را هم بايد به آن افزود كه اساسا اعتقادات اسلامي بين مردم ايران، در آن اكثريتي كه داراي باورهاي مذهبي و ديني بودند، با اسلام حكومتي و تماميت خواه كه آخوندها از آغاز باسركوبگري شروع به تحميل آن به مردم كردند، متفاوت بود و هست. بهمن فرمان آرا كارگردان سينما، چند سال پيش در مصاحبه يي در انتقاد از سنگ اندازي و سانسور وزارت ارشاد رژيم در مورد فيلمها و سناريوهايش ياد آور شد كه او مسلمان است و از 36 سال قيل از برقراري جمهوري اسلامي در ايران، مسلمان بوده است. دين و مذهب مردم، قبل از ظهور امام خميني نه فاشيسم مذهبي و ايدئو لوژي رژيمي تماميت خواه بود، و نه الله اكبر فرمان تيرباران و اعدام. هركس به هر شكلي مي خواست ديندار بود. گروهي نماز خوان بودند و حجاب را لازم مي دانستند، بعضيها فقط ماه رمضان روزه مي گرفتند و نماز مي خوانند، بعضي ها روزه مي گرفتند اما نماز نمي خواندند. بعضي نماز خوان بودند، ولي حجاب براي آنان اهميتي نداشت. بودند زنان تحصيل كرده يي كه نماز خوان بودند ولي بي حجاب. من خودم قبل از انقلاب در بين همكاران و يا در بين آشنايان زنان نماز خوان با تحصيلات دانشگاهي و بي حجاب ديده بودم. خاطره يي را مناسب مي دانم ذكر كنم. زمان شاه هر كدام از خواهران و برادران شاه رئيس يكي دو سازمان و تشكل حكومتي مستقل از دولت بودند. مثلا غلامرضا رئيس كميته ملي المپيك بود؛ عبدالرضا رئيس فلان سازمان بود. يكي از اين سازمانها، سازمان شاهنشاهي خدمات اجتماعي بود كه رياست آن با شاه بود و اشرف نايب رئيس آن بود. روزي در برنامه يي كه از سوي سازمان ياد شده ترتيب داده شد بود(برنامه يي مثل برگزاري سميناري بود، درست خاطرم نيست)، خانم خبرنگاري از همكاران دفتر مركزي خبر( ما بعد از يك دوره كار آموزي ششماهه تقرييا از اواسط تابستان 56 كار خود را شروع كرده بوديم) براي تهيه گزارش آن رفته بود. او روسري به سر مي كرد و اين در زمان شاه اگر در بين كاركنان سازماني مثل راديو تلويزيون اگر مورد منحصر بفردي نبود، در بين خبرنگاران تنها مورد بود. در آن برنامه خواهر شاه در جمع خبرنگاران نگاهش به او افتاده بود و به او گفته بود«خانم اين روسري چيه سرت كردي. اينو بردار» او هم گفته بود«من اينطوري عادات كرده ام». اين ماجرا را كه تعريف مي كرد، من به او گفتم خب حالا راستي اين روسري چيه، براي چي روسري سر مي كني. بمن گفت «ببين من خودم علاقمند به مد بودم و كلاس پيانو هم مي رفتم. اين انتخاب خودمه. خودم انتخاب كردم». من البته قصد بحث كردن با او را نداشتم به من هم مربوط نبود و تنها سوالی بود بدون اصرای برای گرفتن جواب. اين خاطره را از آن جهت نقل كردم كه بگويم به رغم آن توصيه خواهر شاه و رد آن توصيه از سوي آن خانم همكار، نه او را از كار اخراج كردند، نه از بابت آن براي او دردسري درست شد. سه نفر ديگر از خانمهاي همكار در بين خبرنگاران نماز خوان بودند اما بي حجاب كه اين البته مورد تعجب من بود كه چطور در اين جمع كم شمار ما، سه دختر تحصيل كرده بي حجاب نماز خوان حضور دارند. بعد از روي كار آمدن خميني هيچكدام از اين خانمها حزب اللهي يا عضو انجمن اسلامي كه كارش حمايت از سياستهاي ضد مردمي رژيم در تحريف حقايق وسانسور اخبار در رادیو- تلويزيون و روشهاي انحصار طلبانه و سركوبگرانه رژيم و خبر چيني عليه كاركنان دگر انديش و پرونده سازي براي اخراج آنان بود، نشدند. آن سه نفر نماز خوان بي حجاب بعد از انقلاب، دواطلبانه روسري به سر نكردند، با سركوبگري رژيم ناگزير شدند آن را بپذيرند.
روسري اجباري بر سر زنان، براي اين رژيم منحوس نشانه اقتدارش است كه مي خواهد ديده شود و به خاطر همين به هيچ وجه از آن كوتاه بيا نيست. براي همين هم تاج زاده و دوستان به اصطلاح اصلاح طلبش فقط ممكن است در گوش يك ديگر پچ پچ كنند كه اگر حجاب اجباري نباشد، بهتر است و به نفع « گشترش هنجارهاي اسلامي است». در رژيم ولايت فقيه چيزي كه مهم است اقتدار رژيم و انخصار قدرت در دست روحانيت مرتجع است كه امروز سلطان خامنه اي مظهر آن است و قبلا يك دهه خميني پليد مظهر آن بود. حالا اين كه فقر و نابسامانيهاي اقتصادي و اجتماعي چه بسر مردم و مي آورد چگونه سبب گسترش اعتيارد و فحشا و سقوط اخلاقي افراد در جامعه مي شود(**)، براي خامنه اي چه اهميتي دارد. چندي پيش از كسي شنيدم كه درتهران بعضي جوانان زنان خياباني را«منجي عالم حشرّيت» مي نامند. اين نيز واكنشي منفي از سوي جامعه ايران، به سالها تزيق و تنقيه شرعيات به مردم و تزريق اشتياق و انتظار ظهور« منجي عالم بشريت» توسط رژيم روضه خوانهاست.
-------------------------
*
http://emruz.biz/ShowItem.aspx?ID=10737&p=1
**در فيلم ده (10) ساخته عباس كيا رستمي كه فيلم مستند گونه يي است و در ايران اجازه نمايش عمومي نيافت، گفتگويي با يك زن خياباني گنجانده شده است. همه فيلم به شكل گفتگوي يك زن كه افراد مختلفي که سوار اتومبيل خود مي كند، مي گذرد. اين گفتگو به گمان من خود نشان دهنده تاثیرويرانگر روسپيگري بر هويت و شخيصت زن است. دونشاني زير به تريبي كه آمده قسمت اول و دوم گفگوي مورد نظر است.
http://www.youtube.com/watch?v=75kxhkb_vug
http://www.youtube.com/watch?v=pxEMTL_oNUk
پ-8- نوامبر 2007- 17 آبان 20078
جرأت اصلاح طلبان
مصطفي تاج زاده از عناصر باند مجاهدين انقلاب اسلامي، در مطلبي كه روي سايت امروز قرار دارد(*)، مساله حجاب در تركيه و اين كه رجب طيب اردوغان تغييراتي در قانون اساسي آن كشور/ در جهت لغو ممنوعيت ورود دختران با حجاب به دانشگاهها را در دستور كار خود قرار داده است، مورد توجه قرار داده و بعد به موضع جناحها و گرايشهاي سياسي داخل رژيم راجع به رفع ممنوعيت حجاب براي دختران دانشجو و گسترش حجاب در تركيه پرداخته است. وي همچنين با ياد آوري اين كه برعكس تركيه، در ايران حجاب اجباري است و دختران بي حجاب نمي توانند وارد دانشگاه بشنوند، به اين مساله كه رويكرد گرايشهاي درون رژيم در مورد آزادي حجاب چگونه است، پرداخته است. تاج زاده با توجه به سكوت هم«اقتدار گرايان» هم« اصلاح طلبان»، در مورد سياستي كه نخست وزير تركيه در مورد رفع ممنوعيت حجاب مي خواهد پيش بگيرد، دلائل سكوت اين دو گروه را متفاوت دانسته و اين گونه توضيح داده است:« تكليف محافظه كاران و اقتدارگراها مشخص است. تبليغات گسترده آنان به سود تغيير فوق در تركيه، اين پرسش را مطرح خواهد كرد كه آيا اقتدارگراها حاضرند اين حق را براي زنان ايراني نيز به رسميت بشناسند تا نحوه پوسش آنان مانع ورود شان به دانشگاه نشود ؟ ...» و در مورد دليل سكوت اصلاح طلبان كه خود و سازماني كه عضويتش را دارد نيز در آن طيف قرار مي گيرند، نوشته اشت:« اصلاح طلبان نيز كه در مجموع سكوت كرده اند ، ضمن تأكيد بر حجاب اسلامي به عنوان يك حكم ديني و ضرورت ترويج آن، همگي با اين تغيير [در تركيه]موافقند. البته گروهي از آنان آزادي را در مجموع به سود گسترش حجاب و تقويت هنجارهاي اسلامي ارزيابي مي كنند، كما اينكه در تركيه و ديگر كشورهاي جهان، با وجود آزادي شاهد رشد حجاب و هنجارهاي اسلامي هستيم. به باور آنها هنجارهای دينی و فرهنگی را نمی توان با زور احيا،ترويح ونهادينه کرد.
گروه ديگري از اصلاح طلبان معتقدند گزاره فوق در ايران قابل اجرا نيست، ضمن آن كه مسئلة اصلي جامعة ما در حال حاضرانتخابات آزاد و تلاش براي جلوگيري از ماجراجويي احتمالي نظامي آمريكا عليه ميهن است». در اينجا ما يك تقلب از سوي تاج زاده به نفع اطلاح طلبان مي بينم و آن اين است كه گويا «گروهي از اصلاح طلبان آزادي حجاب را در مجموع به سود گسترش حجاب و تقويت هنجارهاي اسلامي ارزيابي مي كنند». آن اصلاح طلبان مورد ادعاي تاج زاده لابد حرفها و نظراتشان را درگوشي و يواشكي در ميهمانيهاي خصوصي مي زنند والا چرا در اين مورد به «فريضه امر به معروف» عمل نمي كنند؟ . خاتمي و آن خيل اصلاح طلبان حاظر در دسته سينه زني او براي جامعه مدني، در طول 8 سالي كه در قدرت بودند، كدام قدم جدي را براي رفع اجباري بودن حجاب و يا حتي رفع ممنوعيت ورود زنان به ورزشگاهها براي تماشاي مسابقه فوتبال برداشتند. تاج زاده، كسي كه مدتي معاون سياسي وزارت كشور در دوران خاتمي بوده است و يك از كاگزاران سياسي و نظريه پرداز و تحليل گر عضو يكي از تشكيلات اوليه و منسجم رژيم جمهوري اسلامي است كه از پايه هاي امنيتي اين رژيم بوده است، گويي خودش خودش را آدم حساب نمي كند تا روي مساله يي كه از مهمترين تضاد ها و مشكلات اجتماعي است كه رژيم از آغاز استقرار شوم آن در ايران با آن روبه رو بوده، به طور روشن اظهار نظر و ارائه طريق كند. بالاخره كسي كه پستهاي بالاي سياسي متعدد در 30 سال گذشته از جمله معاونت سياسي وزارت كشور در دوره اول رياست جمهوري خاتمي و بعد مشاورت رئيس جمهور را داشته بايد براي مسائل اجتماعي از اين قبيل راه حل ارائه كند. نحوه برخورد به اين مساله هم هيچ پيچيدگي ندارد و خيلي روشن است و دو نوع بيشتر نيست، يكي همان كاري است كه رژيم تا كنون كرده يعني بكار گرفتن سركوب و تحقير زنان و پافشار به سياست يا روسري يا توسري، روش ديگر و سياست ديگر پذيرفتن حق انتخاب زنان در باحجاب يا بي حجاب بودن است. شايد تاج زاده از جمله كساني باشد كه بر اين نظر است كه« آزادي حجاب به نفع گسترش حجاب و هنجارهاي اسلامي است»، اما با اين حال حتي به خاطر مستحكم شدن هنجارهاي اسلامي و گسترش حجاب هم كه شده، اين اندازه جرائت يا جگر يا... نداشته كه بگويد بايد زنان را در انتخاب حجاب آزاد گذاشت و روشي كه تاكنون اعمال شده غلط است. جرأت نداشته چون مي داند زدن چنين حرفي هزينه دارد و او نمي خواهد هزينه يي براي آن چه كه حتي اعتقاد دارد براي گسترش حجاب و هنجارهاي اسلامي مفيد است بپردازد. او در پايان اين سوال مطرح كرده است كه «در هر حال اين پرسش به قوت خود باقی است که چرا هنجارهای اسلامی در ايران رو به ضعف ودر جهان اسلام وسراسر دنيارو به رشد است؟ با اينکه رعايت آنها در جمهوری اسلامی اجباری است حال آنکه در اکثر قريب به اتفاق کشور های دنيا مردم آزادند با حجاب زندگی کنند يا بی حجاب». خب پاسخ اين سوال را تاج زاده تا اندازه روشني خود در لابه لاي نوشته اش داده است، كه همان اجباري بودن و تحميل حجاب همراه با اعمال خشونت و تحقير زنان است. اما اين توضيح را هم بايد به آن افزود كه اساسا اعتقادات اسلامي بين مردم ايران، در آن اكثريتي كه داراي باورهاي مذهبي و ديني بودند، با اسلام حكومتي و تماميت خواه كه آخوندها از آغاز باسركوبگري شروع به تحميل آن به مردم كردند، متفاوت بود و هست. بهمن فرمان آرا كارگردان سينما، چند سال پيش در مصاحبه يي در انتقاد از سنگ اندازي و سانسور وزارت ارشاد رژيم در مورد فيلمها و سناريوهايش ياد آور شد كه او مسلمان است و از 36 سال قيل از برقراري جمهوري اسلامي در ايران، مسلمان بوده است. دين و مذهب مردم، قبل از ظهور امام خميني نه فاشيسم مذهبي و ايدئو لوژي رژيمي تماميت خواه بود، و نه الله اكبر فرمان تيرباران و اعدام. هركس به هر شكلي مي خواست ديندار بود. گروهي نماز خوان بودند و حجاب را لازم مي دانستند، بعضيها فقط ماه رمضان روزه مي گرفتند و نماز مي خوانند، بعضي ها روزه مي گرفتند اما نماز نمي خواندند. بعضي نماز خوان بودند، ولي حجاب براي آنان اهميتي نداشت. بودند زنان تحصيل كرده يي كه نماز خوان بودند ولي بي حجاب. من خودم قبل از انقلاب در بين همكاران و يا در بين آشنايان زنان نماز خوان با تحصيلات دانشگاهي و بي حجاب ديده بودم. خاطره يي را مناسب مي دانم ذكر كنم. زمان شاه هر كدام از خواهران و برادران شاه رئيس يكي دو سازمان و تشكل حكومتي مستقل از دولت بودند. مثلا غلامرضا رئيس كميته ملي المپيك بود؛ عبدالرضا رئيس فلان سازمان بود. يكي از اين سازمانها، سازمان شاهنشاهي خدمات اجتماعي بود كه رياست آن با شاه بود و اشرف نايب رئيس آن بود. روزي در برنامه يي كه از سوي سازمان ياد شده ترتيب داده شد بود(برنامه يي مثل برگزاري سميناري بود، درست خاطرم نيست)، خانم خبرنگاري از همكاران دفتر مركزي خبر( ما بعد از يك دوره كار آموزي ششماهه تقرييا از اواسط تابستان 56 كار خود را شروع كرده بوديم) براي تهيه گزارش آن رفته بود. او روسري به سر مي كرد و اين در زمان شاه اگر در بين كاركنان سازماني مثل راديو تلويزيون اگر مورد منحصر بفردي نبود، در بين خبرنگاران تنها مورد بود. در آن برنامه خواهر شاه در جمع خبرنگاران نگاهش به او افتاده بود و به او گفته بود«خانم اين روسري چيه سرت كردي. اينو بردار» او هم گفته بود«من اينطوري عادات كرده ام». اين ماجرا را كه تعريف مي كرد، من به او گفتم خب حالا راستي اين روسري چيه، براي چي روسري سر مي كني. بمن گفت «ببين من خودم علاقمند به مد بودم و كلاس پيانو هم مي رفتم. اين انتخاب خودمه. خودم انتخاب كردم». من البته قصد بحث كردن با او را نداشتم به من هم مربوط نبود و تنها سوالی بود بدون اصرای برای گرفتن جواب. اين خاطره را از آن جهت نقل كردم كه بگويم به رغم آن توصيه خواهر شاه و رد آن توصيه از سوي آن خانم همكار، نه او را از كار اخراج كردند، نه از بابت آن براي او دردسري درست شد. سه نفر ديگر از خانمهاي همكار در بين خبرنگاران نماز خوان بودند اما بي حجاب كه اين البته مورد تعجب من بود كه چطور در اين جمع كم شمار ما، سه دختر تحصيل كرده بي حجاب نماز خوان حضور دارند. بعد از روي كار آمدن خميني هيچكدام از اين خانمها حزب اللهي يا عضو انجمن اسلامي كه كارش حمايت از سياستهاي ضد مردمي رژيم در تحريف حقايق وسانسور اخبار در رادیو- تلويزيون و روشهاي انحصار طلبانه و سركوبگرانه رژيم و خبر چيني عليه كاركنان دگر انديش و پرونده سازي براي اخراج آنان بود، نشدند. آن سه نفر نماز خوان بي حجاب بعد از انقلاب، دواطلبانه روسري به سر نكردند، با سركوبگري رژيم ناگزير شدند آن را بپذيرند.
روسري اجباري بر سر زنان، براي اين رژيم منحوس نشانه اقتدارش است كه مي خواهد ديده شود و به خاطر همين به هيچ وجه از آن كوتاه بيا نيست. براي همين هم تاج زاده و دوستان به اصطلاح اصلاح طلبش فقط ممكن است در گوش يك ديگر پچ پچ كنند كه اگر حجاب اجباري نباشد، بهتر است و به نفع « گشترش هنجارهاي اسلامي است». در رژيم ولايت فقيه چيزي كه مهم است اقتدار رژيم و انخصار قدرت در دست روحانيت مرتجع است كه امروز سلطان خامنه اي مظهر آن است و قبلا يك دهه خميني پليد مظهر آن بود. حالا اين كه فقر و نابسامانيهاي اقتصادي و اجتماعي چه بسر مردم و مي آورد چگونه سبب گسترش اعتيارد و فحشا و سقوط اخلاقي افراد در جامعه مي شود(**)، براي خامنه اي چه اهميتي دارد. چندي پيش از كسي شنيدم كه درتهران بعضي جوانان زنان خياباني را«منجي عالم حشرّيت» مي نامند. اين نيز واكنشي منفي از سوي جامعه ايران، به سالها تزيق و تنقيه شرعيات به مردم و تزريق اشتياق و انتظار ظهور« منجي عالم بشريت» توسط رژيم روضه خوانهاست.
-------------------------
*
http://emruz.biz/ShowItem.aspx?ID=10737&p=1
**در فيلم ده (10) ساخته عباس كيا رستمي كه فيلم مستند گونه يي است و در ايران اجازه نمايش عمومي نيافت، گفتگويي با يك زن خياباني گنجانده شده است. همه فيلم به شكل گفتگوي يك زن كه افراد مختلفي که سوار اتومبيل خود مي كند، مي گذرد. اين گفتگو به گمان من خود نشان دهنده تاثیرويرانگر روسپيگري بر هويت و شخيصت زن است. دونشاني زير به تريبي كه آمده قسمت اول و دوم گفگوي مورد نظر است.
http://www.youtube.com/watch?v=75kxhkb_vug
http://www.youtube.com/watch?v=pxEMTL_oNUk
پ-8- نوامبر 2007- 17 آبان 20078
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire