مریزید بر گور من جز شراب
میارید در ماتمم جز رباب
ریحانه جباری در
پیامی که در 16اردیبهشت 93 با صدای خودش ضبط شده است و این شاید آخرین پیام صوتی او
باشد، با شرح وضع خود رژیم را متهم می کند که رفتاری که نسبت به دختران و زنان پیش
گرفته است، مثل زنده بگور کردن دختران در «دوران جاهلی» است که پیامبر با آن
مبارزه کرد. او در این پیام شعری را می خواند که به حافظ نسبت داده شده است ولی به
نظر نمی رسد شعر حافظ باشد. من در سه چاب و تصحیح متفاوت دیوان حافظ از جمله
دیوان حافظ تصحیح ھ. الف. سایه(هوشنگ ابتهاج) آن را ندیدم. اشکال این
شعر در همان مصرع اول بیت اولش به چشم می خورد*.
اما این شعر را هم شهرام ناظری، هم حسام الدین سراج و هم تنبور نواز و خواننده کُرد
، خلیل عالی نژاد آن به عنوان شعری از حافظ خوانده اند. او هم احتمالا از طریق
موسیقی با این شعر آشنا شده است.
خلیل عالی نژاد در 27 آبادن سال 80 در گوتنبرگ
سوئد به قتل رسید و جسدش هم بنا بر بعضی مطالب موجود در اینترنت به آتش کشیده بود.
او ظاهرا تا نیمه دهه هفتاد در ایران بوده است و بعدا ایران را ترک کرده و در سوئد
اقامت کرده بود. او متولد شهر «صحنه» کرمانشاه بود .تصاویر مراسم تشییع جنازه و تدوفین او در
ایران که بسیاری از شرکت کنندگان در مراسم
تنبور با خود دارند و می نوازند، مراسمی استنثنایی از یک تدفین
است.
گفتار ریحانه در این پیام نمایانگر شجاعت و شعور ستودنی و بزرگواری اوست و همین مساله اعدام این دختر
مظلوم و بیگناه و این ایراندخت شجاع را به رویدادی بسیار تلخ و ناگوار و اندوهبار
بدل می کند که از ذهن دور نمی شود. صدای او که لبریز از معصومیت و صداقت است و روح
بزرگ و شخصیت استوار او را منعکس می کند، خاموش شدنی نیست و فراموش نخواهد شد.
گرامی و جاودان باد نام و یاد این ایراندخت شجاع در خاطر مردم ایران و
آزادیخواهان ضد ارتجاع و همه زنان تحقیر شده توسط اسلامگرایان و با احکام اسلام.
ایرج شکری
ایرج شکری
سه شنبه ۲۰ آبان ۱۳۹۳ - ۱۱ نوامبر ۲۰۱۴
* - در مصرع اول آمده است « من از آنکه گردم به مستی
هلاک» در حالی که به نظر می رسد که «من آنگه که گردم به مستی هلاک» درست باشد. حتی
در بعضی جاها «من ارزان که گردم به مستی هلاک» نوشته شده که این هم درست به نظر
نمی رسد. شعر آن گونه که در ترانه ها خوانده شده و نیز ویدوئو اجرای آن با صدای
خلیل عالی نژاد و تصاویری از مراسم تشییع جنازه او در زیر آمده است
من از آنکه گردم به
مستی هلاک
به آیین مستان بَریدم
به خاک
به آب خرابات غسلم دهید
پس آنگاه بر دوش مستم
نهید
به تابوتی از چوب تاکم
کنید
به راه خرابات خاکم
کنید
مریزید بر گور من جز
شراب
میارید در ماتمم جز
رباب
مبادا عزیزان که در
مرگ من
بنالد بجز مطرب و چنگ
زن
تو خود حافظا سر ز مستی
متاب
که سلطان نخواهد خراج
از خراب
