آیا زمان افسار زدن به سپاه پاسداران فرا رسیده است؟
ایرج شکری
سخنان خامنه ای در جمع فرماندهان سپاه پاسداران در 26
شهریور که در آن مهر تاییدی بر بکار گرفتن دیپلماسی و «نرمش قهرمانانه» زد،
تیتر بزرگی برای خبر این دیدار در رسانه های فارسی زبان خارج شد. خامنه ای
در قسمتی از سخنان خود در این دیدار خود گفت:« عرصه دیپلماسی، عرصه لبخند و
درخواست مذاکره و مذاکره است اما همه این رفتارها باید در چارچوب چالش
اصلی فهم و درک شود» و افزود« با مسئله ای که سالهای پیش نرمش قهرمانانه
خواندم موافقم چرا که این حرکت در مواقعی بسیار خوب و لازم است » و بنابر
آنچه در گزارش سخنان او آمده است، خامنه ای« درک ماهیت طرف مقابل و فهم
صحیح هدفگذاری او را»، شرط اصلی استفاده از تاکتیک «نرمش قهرمانانه» دانسته
است. منظور او از نرمش قهرمانانه «صلح امام حسن» بود که او قبلا کتابی در
مورد آن ترجمه کرده بود و در روی جلد آن زیر اسم موضوع کتاب(صلح امام حسن)
«پرشکوه ترین نرمش قهرمانانه تاریخ» صفتی بود که خامنه ای برای آن بکار
برده بود. بنابر این خامنه ای با مطرح کردن «صلح امام حسن» و نرمش
قهرمانانه نامیدن آن و موافقت با بکار بردن همین سیاست در عرصه دیپلماسی،
در واقع راه مذاکره و عادی سازی رابطه با آمریکا را باز گذاشته است. این
همان خامنه ای است که در آغاز دوران ریاست جمهوری خاتمی زمانی که خاتمی
تشنج زدایی در رابطه رژیم با غرب را هدف سیاست خارجی خود قرار داده بود، در
بستن راه مذاکره با آمریکا، با گفتن «مذاکره از رابطه بدتر است»، راه را
برای خاتمی به نحو غیر قابل عبوری مسدود کرد. برای سپاه و بسیجی که عربده
کشی علیه آمریکا، مهمترین عرصه و صحنه برای اظهار وجود و خودنمایی بود،
حالا پذیرفتن صلح با آن حتی با تعبیر و نگرش « رهبر معظم» شان و با مشابه
قرار دادن آن با صلح امام حسن با معاویه، باید بسیار دشوار باشد. این
دشواری چنان است که پاسدار نقدی فرمانده بسیج، در فرادی این اظهارات خامنه
ای، گفته است که عده ای واداده از سخنان خامنه ای سوء برداشت کرده اند و
هشدار داده است که :« نه امریكا و نه بزرگتر از امریكا- اگر در قدرتهای
مادّی باشد- قادر نیستند حادثه ای مثل حادثه صلح امام حسن (ع) را بر دنیای
اسلام تحمیل كنند. این جا اگر دشمن زیاد فشار بیاورد، حادثه كربلا اتّفاق
خواهد افتاد ». همین بوزینه که زیاد هم وراجی می کند نزدیک سه ماه پیش در 7
خرداد در سخنرانی برای بسیجیان قم که خبرگزاری مهر آن منتشر کرد گفته بود
که «سازش با آمریکا لکه ننگ بر پیشانی ایران خواهد گذشت». پاسدار نقدی در
همان سخنرانی خط و نشان های زیادی هم برای آمریکا کشید، از جمله این که:«
امروز ایران اسلامی به انواع سلاح‌ها و تجهیزات نظامی مجهز است و موشک‌های
ایرانی می‌توانند ناوهای آمریکایی را در خلج فارس همچون قوطی‌های کنسرو له
کنند ». ساکت کردن یا از دور خارج کردن امثال نقدی و نیز قانع کردن بسیجیان
نظام به این که کنار آمدن با آمریکا، مثل صلح امام حسن با معاویه (یا صلح
پیامبر باکفار- صلح حدیبیه) است از مشکلات بکار گرفتن دیپلماسی در رابطه با
آمریکاست که خامنه ای باید فکری برای آن بکند. چرخش روابط رژیم با آمریکا،
بر روابط رژیم باعوامل و دست پروردگان برون مرزی و غیر ایرانی اش نظیر حزب
الله لبنان هم تاثیر خواهد گذاشت. نکته دیگری از سخنان خامنه ای مورد توجه
رسانه ها قرار گرفته این است که او گفت که سپاه ضرورتی ندارد در سیاست
دخالت کند، اما این را در خلال جمله یی گفت که مطلقا از آن جنبه حکم و
دستور احساس نشود و لب و لوچه سرداران سپاه آویزان نشود، خامنه ای در این
مورد گفت:« ضرورتی ندارد سپاه در عرصه سیاسی فعالیت کند اما پاسداری از
انقلاب نیازمند شناخت دقیق واقعیت هاست بنابراین نمیشود مجموعه ای که بازوی
نگهبان انقلاب است درباره جریانهای گوناگون انحرافی، غیر انحرافی، وابسته و
یا دیگر جریانهای سیاسی، چشمی بسته و نابینا داشته باشد». این هم البته
دشواری دیگری بر سر راه «عادی شدن» رابطه دستگاه ولایت فقیه با گروههای
منتقد درون نظام است. برای رژیم بنا شده بر جهل سرکوب و جنایت، که در آغاز
پایه هایش را با راه انداختن دسته اوباش و عربده کش و چماق کش علیه نیروهای
اپوزیسیون که بعدا عمدتا عناصر تشکیل دهنده سپاه و کمیته ها انقلاب اسلامی
و جذب ارگانهای دیگر این رژیم مردم کش شدند *، با اشغال سفارت آمریکا توسط
«دانشجویان پیرو خط امام» و بعد «انقلاب فرهنگی» و تعطیل کردن دانشگاه ها و
یکه تاز شدن انجمن های اسلامی و دفتر تحکیم وحدت در دانشگاهها محکم کرد و
بعد هم کشتار دگراندیشان را راه انداخت که در تمام این امور سپاه پاسداران،
بازوی اجرایی و نیروی پیش ران بوده است، جمع و جور کردن دست و پا و محدود
کردن عرصه سیاسی فعالیت آن و خلاصه افسار زدن به آن کاری آسانی برای « مقام
معظم رهبری» نیست. یکی دو روز قبل از سخنرانی خامنه ای، آخوند روحانی در
سخنرانی در مجمع سالانه فرماندهان سپاه، ضمن دعوت از سپاه برای بعهده
گرفتن طرحهای بزرگ اقتصادی، به آنان یاد آوری کرد که سپاه باید سپاه همه
مردم(از شیعه و سنی و اقلیهای دینی) باشد و مردم باید با دیدن یک سپاهی
احساس امنیت کنند، و به طور خیلی نرم سپاه را به عدم ورود به دسته بندی های
سیاسی ترغیب کرد و در این زمینه گفت:« پایگاه سپاه جایگاه کل مردم است و
این را امام در زمان جنگ و از همان روز اول اعلام کردند که سپاه وارد
بازی‌های سیاسی نشود چون سپاه باید متعلق به کل ملت ایران باشد و اگر روزی
نیاز به حضور همه مردم داریم آنچه باید همه مردم را به نام بسیج و زیر پرچم
اسلام و کشور بیاورد سپاه است»(خبرگزاری فارس 25 شهریور) . علاه بر اینها
اگر بنا بشود رژیم مثل یک نظام سیاسی دارای نظم و قاعده عمل کند که در آن
خر تو خری راه ندارد در روابط خارجی اهل حل و فصل مسائل در چارچوب قوانین
بین المللی است، باید بساط سپاه قدس را هم امروز یا فردا جمع و دیگر کسی
مثل «سردار قاسم سلیمانی» خودش را مقام تصمیم گیرنده و برخورد با آمریکا در
اینجا و آنجا نبیند و به تلفن موبایل ژنرال آمریکایی مسئول در عراق
(آنگونه که در سایت های رژیم نقل شده است) پیام قدرت نمایی نفرستد. در زمان
جام زهر نوشیدن خمینی با پذیرش آتش بس، اگر چه بسیاری بسیجیان و مریدان
خمینی سرخوده شدند و کنار کشیدند، اما عرصه برای تاخت و تاز و اوباش
گریهایی هم برای آنان و مریدان تازه به سن رسیده باز شد. در دوره ریاست
جمهوری رفسنجانی که با فاصله یکسال بعد از آتش بس و با مرگ خمینی شروع شد،
موتور سواران بسیجی و حزب اللهی به سرکردگی اوباشی مثل «سردار پاسدار و
دکتر فلسفه!»، الله کرم و پیرکفتاری چون حاجی بخشی و نیز انصار حزب الله(در
تهران) و گروههای دیگری در شهرهای بزرگ جولان می دادند و رعب ایجاد می
کردند و احساس وجود می کردند و این حضور در سالهای اخیر هم ادامه داشت و
هنوز پایان و ممنوعیتی برای آن اعلام نشده است. حضور گسترده اوباش وصل به
بسیج و سپاه را در رویدادهای بعد از انتخابات 88 و در یورش به سفارت
انگلستان در تهران دیدیم. اما حالا اگر قرار باشد کارها در روالی قرار
بگیرد که دولت در نظر طرفهای خارجی معرف یک نظام مبتنی بر قانوان و دارای
کنترل کامل بر امور جلوه گر شود، دیگر عرصه مانور و عربده کشی و اظهار
وجودی برای امثال پاسدار نقدی و نوچه هایی که او فرمانده آنهاست، نمی ماند.
این گذرگاه دشواری است و روحانی به ناچار در آن خیلی دست به عصا پیش خواهد
رفت و اما ناچار است که پیش برود و این البته خالی از خطر برآشفتگی سپاه و
بسیج علیه او نیست. اظهارات چندی پیش رفسنجانی در مورد وخامت وضع در اثر
تحریمها که با نوار صدای خود او در روی سایتهای اینترنتی قرار گرفت و
تاکیدهای زیادی که هم اطرافیان روحانی و هم حامیان اصلاح طلب او مثل خاتمی
در این زمینه که مردم نباید توقع زیاد از روحانی داشته باشند، کردند و دعوت
آنها از مردم به صبوری، خود نشانه وخامت اوضاع است. از انجا که بدون
بازکردن سنگهای بسته شده با تحریمها اقتصادی به پای همین اقتصاد بیمار،
برداشتن گامی برای بهبودی وضع اقتصادی و حل مشکلات ممکن نیست و از آنجا که
برداشته شدن تحریم ها در گرو حل مساله اتمی و اعتماد سازی با غرب است، به
نظر می رسد که زمان افسار زدن به سپاه برای جلوگیری از مداخله آن در
امورسیاسی چه در داخل و چه در سیاست خارجی رسیده باشد.
از آخرین خبرهای مربوط به روابط خارجی رژیم در آستانه سفر
روحانی به آمریکا برای شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل، این که روحانی در
مصاحبه ای با تلویزیون ان بی سی گفته است که برای مذاکرات هسته ای با غرب
اختیار تام دارد و در پاسخ به سوال خبرنگار همین شبکه تلویزیونی در مورد
احتمال دیدار با اوباما در نیویورک گفته است که «دیدار با اوباما در دستور
کار سفر من نیست، اما هرچیزی در دنیای سیاست شدنی است البته بسته به شرایطی
که هست»( سایت تابناک و چند سایت خبری ادیگر به نقل از پایگاه اطلاع رسانی
روحانی 28 شهریور). اگر احتمالا روحانی دیداری با اوباما داشته باشد،
قیافه پاسدار نقدی و سایرا سرداران عربده کش نظیر سلامی و جزائری و نیز
گروهبان گارسیای نظام فیروز آبادی، موقع شنیدن خبر و دیدن تصاویر آن باید
خیلی دیدنی باشد!
-------------------
*یکی از آن اوباش چماق کش دسته های چماقدار سازمان دهی
شده توسط حزب جمهوری اسلامی در اوائل انقلاب پاسدار قالیباف است که بعدها
فرمانده نیروی هوایی سپاه شد و اکنون شهردار تهران است و در جریان فعالیت
تبلیغاتی انتخابات ریاست جمهوری که در آن کاندیدا شده بود، خودش در یک جمع
دانشجویی بسیجی با افتخار از «چوب زدن» به هوادران مجاهدین در اوائل
انقلاب و عضویتش در دسته سازمان دهی شده توسط آخوند بهشتی دبیرکل حزب
جمهوری اسلامی، یاد کرده بود. نوار سخنان او در روی سایتهای متعدد در خارج
کشور قرار گرفت.
پنجشنبه ۲۸ شهریور ۱۳۹۲ - ۱۹ سپتامبر ۲۰۱۳
