دیپلماسی گوساله ها و مصادره پیشاپیش اسکار توسط وزارت ارشادایرج شکری
انعکاس اخبار مربوط به دریافت جایزه گلدن گلوب توسط فرهادی حاشیه هایی داشت که سبب سوزش ولایتمداران و جفتک پرانی آنها شد. آنچه بیشترین تاثیر در این جفتک پرانی را داشت، انتشار عکسی از دست دادن اصغر فرهادی با آنجیلینا جولی ( در دیداری خارج از مراسم رسمی) بود. البته کروات زدن فرهادی و پاپیون زدن پیمان معادی بازیگر فیلم- که عکسهاشان در صفحه اول برخی از روزنامه های اُم القرای اسلام قرار گرفت- کاری بود که ولایتمداران بی کراوات و «یقه حسنی»(یقه ملّایی) پوش را حتما خوش نمی آمد، اما از آنجا که دیگر در داخل کشور کروات زدن مردان به رژیم تحمیل شده است، آنها این مورد را بدون سر و صدا «قورت دادند». جفتک اندازی و آثار سوزش، اول از همه در خبرگزار فارس- که توسط « دام»هایی که سر در آخور سپاه پاسداران انقلاب اسلامی دارند، گردانده می شود- دیده شد.خبرگزاری فارس در مطلبی در 25 دی، در مورد دریافت جایزه گلدن گلوب، با اشاره به دست دادن فرهادی با انجلا جولی نوشت:« فرهادی با این اقدام - که البته در گذشته هم در جشنواره فیلم برلین صورت گرفته بود - نشان داد چیزی از عرف دیپلماتیک جمهوری اسلامی ایران نمی‌داند و مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم این روابط را به او یاد نداده‌اند».
از آنجا که این لمپن- پاسداران هرجا که دلشان خواست، هر عرف و قانونی را زیر پا می گذارند و مثلا حمله به سفارت خانه ها توسط اراذل و اوباشی نظیر خودشان را سازمان می دهند و هدایت می کنند و بعد آن را به عنوان« اقدام انقلابی دانشجویان»، مورد تجلیل قرار داده و انعکاس می دهند، یا هرجا دلشان خواست به اسم قانون و «حفظ ارزشهای اسلام و انقلاب اسلامی» مردم را مورد یورش قرار می هند، برای هنرمندان هم «رعایت عرف دیپلماتیک جمهوری اسلامی » را وظیفه قرار داده اند و از وزارت ارشاد رژیم به خاطر عدم تذکر در این مورد انتقاد کرده اند. بد نیست این را هم یاد آوری کنم که هم احمد شاه مسعود افغانی که رهبری «مجاهدین» علیه «سپاه کفار» و کمونیستها را به عهده داشت، در سفری که به اروپا آمده بود با زنان دست داد و هم مقامات وهابی سعودی هم با زنانی از مقامات خارجی که به آن کشور می روند، یا در خارج از کشورسعودی با آنان دیدار می کنند، دست می دهند. اخیرا مدیر بنیاد فارابی گفته است که حضور سینماگران در خارج از کشور «ضابطه مند» خواهد شد. نقش این بنیاد بنا بر اساسنامه اش از آغاز « بازوی اجرایی معاونت سینمایی در طرح و اجرای سیاست‌ها» بوده است. میرعلایی مدیرعامل بنیاد فارابی در مصاحبه یی با خبرگزاری مهر در 7 بهمن با اشاره به «حاشیه های به وجود آمده برای سینمای ایران در ماههای اخیر»، گفته است:«باید قانون و ضوابط مشخصی به منطور حضور سینماگران ایرانی در خارج از کشور تدوین شود» و یا آور شده است شمقدری معاون سینمایی وزارت ارشاد برای به سرانجام رساند این «پروژه» فعالیتهایی را انجام داده است و در ضمن تاکید کرده که « سینماگران باید به قوانین دیپلماسی کشور خود با سایر کشورها آگاه باشند و برای این که حضور بی حاشیه ای داشته باشند باید به قوانین احترام بگذارند» این کارگزار رژیم تاکید کرده است که «دلایلی چون ناآگاهی و بی‌اطلاعی دلایل قابل قبولی نیست». او ضمن «بیشرمانه» خواندن اقدام اخیر گلشیفته فراهانی، با اشاره به اعتراض چند«بانوی سینما» به «اظهارات نادرست یک سینماگر»، اظهار تاسف کرد که چرا آنها در این مورد سکوت کرده اند. همه می دانند آن اعتراض به خاطر دهن دریدگی و اهانتی بود که فرج الله سلحشور به زنان بازیگر وفعال در عرصه سینما کرده بود، در حالی که اقدام گلشیفته فراهانی یک اقدام و رفتار فردی، آن هم در خارج کشور بوده است و به دیگران ارتباطی نداشت که در برابر او موضع جمعی بگیرند. این فلان فلان شده با این اظهارات نیّتی جز ایجاد و راه انداختن موج فشار روی زنان هنرمند سینما، برای واداشتن آنان به موضعگیری علیه گلشیفته ندارد، همچنان که از این فشارها بر پدر او هم وارد آوردند ولی او پاسخ محکمی به آنان داده و گفت رفتار دخترش در خارج کشور ربطی به او ندارد و از مزاحمان خواست که دست از سرش بردارند و آنها را سست عنصر نامید و به آنان یاد آور شد که چرا در زمانهای دیگر به یادش نبودند(*). اما اوباش ولایی اینبار از «بیضه» او آویزان شدند که نه خیر رفتار دخترت به تو مربوط است و این تخمی است که تو کاشته اید!در زمینه رعایت آن «عرف دیپلماتیک جمهوری اسلامی»، اینها از سینماگران انتظار دارند، معیارها و ضوابطی را که دیپلماتهای رژیم آخوندی بکار می گیرند که از جمله دست ندادن مردان با زنان است، حتما رعایت بکنند. البته زنان سینماگری که به خارج می آیند برای نخوردن برچسب بی بند وباری و به درد سر نیافتادن در باز گشت به اُم القرای اسلام، حجاب و یا پوشاندن موی سر و دست ندان با مردان را در ظاهر شدن در اجتماعات رعایت کرده اند، اما حالا «ارشاد کنندگان» می خواهند کلا برای تحمیل معیارهای آخوندی به سینما گران در زمان حضورشان در خارج از کشور، ضابطه تعیین کنند. هنجار شکنی از سوی مردان یکبار قبلا در زمان جایزه گرفتن عباس کیارستمی برای فیلم طعم گیلاس، با بوسیدن صورت کاترین دونوو اتفاق افتاد بوده که حمله ها و سرزنش هایی از سوی «نیروهای ارزشی» به سوی او روانه شد. حالا معلوم نیست که این ضوابط را تاکجا می خواهند گشترش بدهند، مثلا آیا شامل ممنوعیت غذا خوردن سینماگران در رستورانهایی که در آنها مشروبات الکلی سرو می شود و یا ممنوعیت استفاده از توالت فرنگی و «التزام عملی» به استفاده از آفتابه! و رعایت «آداب تخلّی» بر مبنی رساله های مراجع معظم تقلید را هم می شود یا نه. این را هم بد نیست یاد آوری کنم که شیرین عبادی برای گرفتن جایزه نوبل صلح، بدون روسری در مراسم حضور یافت و این خشم محافل مختلف رژیم را برانگیخته بود،اودر این مورد در مصاحبه یی یاد آور شد که قوانین جمهوری اسلامی را در ایران رعایت کرده و می کند، اما این قوانین نمی تواند به خارج از مرزهای ایران تعمیم بیابد و او که پیوسته بر مسلمان بودن خودش تاکید دارد، یاد آور شد که بنا بر اعتقاد خودش عمل کرده است.
از سوی دیگر، شمقدری معاون امور سینمایی وزارت ارشاد
که در کینه توزی و سیتز با سینماگران کشور عزم جرم کرده بود که خانه سینما را هر طور شده منحل کند- اقدامی که به تازگی دوهزار سینماگر به آن اعتراض کرده اند- و برای کنترل فعالیتهایی سینمای کشور، دست به کار راه انداختن تشکیلات جدیی به نام «سازمان امور سینمایی کشور» شده و در یک گفتگوی رادیویی در این زمینه در پاسخ به سوالی در مورد تقدیر از فرهادی، به آوردن این بهانه که فعلا به خاطر برگزاری جشنواره فجر کار سنگینی در حال انجام است و فرصت پرداختن به فرهادی نیست گفته است که اگر فرهادی اسکار را دریافت کرد، آنوقت فکری برای آن خواهند کرد و افزوده است که:« در شرایط فعلی که ایران در مرکز توجه قرار گرفته، شرایط سیاسی را به نفع این فیلم می بینم و احتمال می دهم که به عنوان یک سیگنال مثبت بخواهند با در نظرگرفتن جایزه ای برای این فیلم نشان دهند که با ایران دشمنی ندارند». واقعا اگر «جایزه یی» برای جاکشی وحرامزادگی بود، بدون هیچ رقیبی به همین شمعقدری تعلق می گرفت که با این حرف اولا می خواهد بگوید که اگر فیلم فرهادی اسکار بگیرد به خاطر ارزش فیلم نیست بلکه برای فرستادن «سیگنال مثبت» به رژیم است، ثانیا، پیشاپیش دارد اسکاری را که ممکن است به فیلم فرهادی یعنی به سینمای ایران تعلق بگیرد که قبلا در دهها جشنواره مورد ستایش قرار گرفته است ( بنا بر آماری از زمان جشنواره برلن تا کنون بیش از 50 جایزه را به خود اختصاص داده است)، به نفع رژیم مصادره می کند. تا آنجا که به «سینگنال مثبت فرستادن» آمریکا و تصریح عدم دشمنی آن کشور با رژیم مربوط می شود اولا این رژیم است که شعار مرگ بر آمریکا می دهد و پرچم آمریکا را در رژه های نظامی لگد کوب می کند، آمریکا خواهان سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی نبوده و جرج بوش هم اگر رژیم را محور شر قرار داد، اقدام جدی علیه رژیم نکرد. دیگر این که بارها و بارها مستقیم و از زبان بالاترین مقام یعنی روسای جمهوری آمریکا بر این مساله تاکید شده که آمریکا دشمن جمهوری اسلامی نیست و خواهان حل مسالمت آمیز مسائل موجود است و اگر شمقدری از هیچ کدام از اینها خبر نداشته باشد، حتما از اظهارات صریح سخنگوی مسلط به زبان فارسی وزرات خارجه آمریکا- آلن- بایدمطلع باشد که در پاسخی به سوال عنایت فانی مجری برنامه بی بی سی تاکید کرد که «خواجه حافط شیرازی هم می داند که مامی خواهیم مذاکره کنیم». موفقیت فرهادی هم مثل سایر دستاوردها در زمینه های ورزشی و فرهنگی و علمی به مردم ایران تعلق دارد، موفقیتهایی که اگر سیاستهای سرکوبگرانه و سدها و موانع فراوانی که آخوندهای فرومایه با انواع ضوابط ارتجاعی و تبعیض آمیز بر سر راه استعدادهای ایران قرار دادند، نبود، حتما بسیار بیشتر از اینها بود. همه بیاد داریم که چگونه شادمانی و رقص و پایکوپی «هنجار شکنانه» مردم در خیابانها به خاطر پیروزی تیم ملی فوتبال ایران در راه یافتن به مسابقات جام جهانی، رژیم آخوندی را به وحشت انداخت و برای مهار و مقابله با آن تلاش کردند. حالا باید منتظر ماند و دید که در صورت موفقیت فرهادی در گرفتن اسکار رژیم با واکنش مردم چقدر می تواند با مردم کنار بیاید . اگر چه به خاطر کوچکی دامنه جمعیت سینما دوستان به نسبت فوتبال دوستان، و نیز تفاوت نوع حساسیت و رفتار هیجانی این دوجمعیت، هیجانات به مراتب کم دامنه تر و متفاوت از واکنش در مورد فوتبال خواهد بود.*- http://www.parsine.com/fa/news/56268
10 بهمن 1390 – 30 ژانویه 2012
http://iradj-shokri.blogspot.com/
