به مناسبت سالگرد حماسه سیاهکل در 19 بهمن، مراسم بزرگداشتی در گورستان بهشت زهرای تهران برگزار شد
دکتر ناصر پاکدامن از شرکت کنندگان این مراسم بوده است
این روزها که اخباری از روز 19 بهمن 1357 که در آن تجمعی در حمایت از نخست وزیر برگزیده خمینی در دانشگاه تهران برگزارشد در سایتهای اینترنتی و بعضی رادیوهای فارسی زبان منتشر شده است. مناسب می دانم که یاد آوری کنم قبل از اعلام تجمع از در دانشگاه تهران برای حمایت از بازرگان، سازمان چریکهای فدایی خلق اعلام کرده بود که میتینگی در دانشگاه برای بزرگداشت سیاهکل برگزار خواهد کرد،اما اسلامگرایان ضد کمونیست، همان محل را برای تجمع اعلام کردند و در نیتجه چریکهای فدایی خلق،میتنگ اعلام شده خود را لغو کرد.همه گرایشهای اسلامگرایان در ویژگی های مشترکی داشتند: ضد کمونیست و دروغ پرداز بودن و سوء استفاده کردن از مذهب برای پس گرفتن دستاوردهای مردم در انقلاب سال 57،به ویژه نابود کردن تشکلهای دموکراتیک و شوراهای تشکیل شده در ماههای انقلاب و اعتصابات سراسری
گزارش زیر در سایت اخبار روز از مراسم یاد شده منتشر شده است
.
اخبار روز: روز پنجشنبه ۱٨ بهمن، از ساعت سه تا پنج بعدازظهر مراسم
گرامی داشت ۴٨ مین سالگرد واقعه ی سیاهکل که به کشته شدن ۱۵ تن از مبارزین سیاسی
چپ و کمونیست انجامید، در قطعه های ٣٣ و ٣۹ گورستان بهشت زهرا برگزار شد.
در ۱۹ بهمن ۱٣۴۹ گروهی از مبارزان جان بر کف با حمله به پاسگاه سیاهکل جنبشی را بنیان گذاشتند که بعدها به نام جنبش فدائی، نه تنها نیروهای چپ بلکه فضای سیاسی جامعه ی ایران را تحت تاثیر خود داد. این جنبش سنت هایی را از نو زنده کرد که تا امروز همچنان الهام بخش مبارزات ضددیکتاتوری، دموکراسی خواهانه و سوسیالیستی در ایران است. علیرغم سرکوب خونین و بی امان این جنبش توسط دیکتاتوری شاه که در چند نوبت موجب جان باختن رهبران و کادرهای اصلی جنبش فدایی شد، در آستانه ی انقلاب صدها هزار نفر به صفوف فدائیان پیوستند و بزرگترین جنبش چپ خاورمیانه را در ایران شکل دادند.
بعد از انقلاب فدائیان نتوانستند از این جنبش بزرگ به خوبی پاسداری کنند، اختلافات و سپس سرکوب های خونین توسط حکومت اسلامی از راه رسید و چپ ایران زیر بار این ضربات سردرگمی های سیاسی و همچنین تحولات جهانی، تضعیف شد و موقعیت های زیادی را از دست داد.
آن هفت سال مبارزه ی درخشان علیه دیکتاتوری، استبداد و در راه سوسیالیسم اما همچنان بر تارک جنبش آزادی خواهانه ی ایران می درخشد. ارتجاع اسلامی و جریان های راست و شبه فاشیتی با حملات مداوم به مبارزه ی فدائیان در دوران دیکتاتوری سلطنتی و تلاش برای بی اعتبار کردن آن، کوشش می کنند سنت های مبارزاتی چپ ایران علیه دیکتاتوری و در راه سوسیالیسم را به ویژه در نزد نسل جوان بی اعتبار کنند. این تلاشی فقط علیه دگرگونه کردن تاریخ نیست، بلکه تضعیف جنبش چپ و سوسیالیسم در مبارزه ی کنونی جامعه ی ایران را هدف قرار داده است.
بزرگداشت سیاهکل در تهران با حضور گروهی از علاقه مندان به راه و نام فدایی انجام شد، ابتدا سرودهایی با آوای دلنشین یکی از حاضربن خوانده شد. پس از آن، رفیق ناصر زرافشان در ارتباط با مسائل جاری کشور و عمر چهل ساله ی نظام جمهوری اسلامی سخنرانی کوتاهی انجام داد. وی گفت:
جناح بندی های درون حاکمیت، قلع و قمع "نیروهای خودی" توسط حاکمان، وضعیت اسفبار مردم در طی این چهل سال، نشان داد و تاییدی بر این نگرش و مشی راهبردی بود که از روز نخست هیچ امیدی به چنین حکومتی نبایستی میداشتیم و اکنون هم نباید داشت.
زرافشان گفت: آن هایی که باور نداشتند، امروز پی بردند که حرف های حسن روحانی در زمان انتخابات ریاست جمهوری جز تبلیغات پوپولیستی برای جمع آوری آرای مردم چیز دیگری نبوده است.
او در پایان سخنانش تاکید کرد: مطمئن باشید پیروزی از آن زحمتکشان است ولو اینکه ما نباشیم تا شهد شیربن پیروزی را بچشیم.
در بخش بعدی این بزرگداشت یکی از حاضران هنرمند شعری را که سروده بود قرائت کرد. این شعر متعهدانه در وصف وضعیت نابهنجار امروز ملت ما، کودکان کار، کارگران شلاق خورده، پرچمدار بودن کارگرانی نظیر اسماعیل بخشی در مبارزه ی کنونی بود.
مراسم گرامی داشت حماسه سیاهکل با خواندن چند شعر انقلابی و چند شعر از سروده های رفیق خسرو گلسرخی به پایان رسید.
در ۱۹ بهمن ۱٣۴۹ گروهی از مبارزان جان بر کف با حمله به پاسگاه سیاهکل جنبشی را بنیان گذاشتند که بعدها به نام جنبش فدائی، نه تنها نیروهای چپ بلکه فضای سیاسی جامعه ی ایران را تحت تاثیر خود داد. این جنبش سنت هایی را از نو زنده کرد که تا امروز همچنان الهام بخش مبارزات ضددیکتاتوری، دموکراسی خواهانه و سوسیالیستی در ایران است. علیرغم سرکوب خونین و بی امان این جنبش توسط دیکتاتوری شاه که در چند نوبت موجب جان باختن رهبران و کادرهای اصلی جنبش فدایی شد، در آستانه ی انقلاب صدها هزار نفر به صفوف فدائیان پیوستند و بزرگترین جنبش چپ خاورمیانه را در ایران شکل دادند.
بعد از انقلاب فدائیان نتوانستند از این جنبش بزرگ به خوبی پاسداری کنند، اختلافات و سپس سرکوب های خونین توسط حکومت اسلامی از راه رسید و چپ ایران زیر بار این ضربات سردرگمی های سیاسی و همچنین تحولات جهانی، تضعیف شد و موقعیت های زیادی را از دست داد.
آن هفت سال مبارزه ی درخشان علیه دیکتاتوری، استبداد و در راه سوسیالیسم اما همچنان بر تارک جنبش آزادی خواهانه ی ایران می درخشد. ارتجاع اسلامی و جریان های راست و شبه فاشیتی با حملات مداوم به مبارزه ی فدائیان در دوران دیکتاتوری سلطنتی و تلاش برای بی اعتبار کردن آن، کوشش می کنند سنت های مبارزاتی چپ ایران علیه دیکتاتوری و در راه سوسیالیسم را به ویژه در نزد نسل جوان بی اعتبار کنند. این تلاشی فقط علیه دگرگونه کردن تاریخ نیست، بلکه تضعیف جنبش چپ و سوسیالیسم در مبارزه ی کنونی جامعه ی ایران را هدف قرار داده است.
بزرگداشت سیاهکل در تهران با حضور گروهی از علاقه مندان به راه و نام فدایی انجام شد، ابتدا سرودهایی با آوای دلنشین یکی از حاضربن خوانده شد. پس از آن، رفیق ناصر زرافشان در ارتباط با مسائل جاری کشور و عمر چهل ساله ی نظام جمهوری اسلامی سخنرانی کوتاهی انجام داد. وی گفت:
جناح بندی های درون حاکمیت، قلع و قمع "نیروهای خودی" توسط حاکمان، وضعیت اسفبار مردم در طی این چهل سال، نشان داد و تاییدی بر این نگرش و مشی راهبردی بود که از روز نخست هیچ امیدی به چنین حکومتی نبایستی میداشتیم و اکنون هم نباید داشت.
زرافشان گفت: آن هایی که باور نداشتند، امروز پی بردند که حرف های حسن روحانی در زمان انتخابات ریاست جمهوری جز تبلیغات پوپولیستی برای جمع آوری آرای مردم چیز دیگری نبوده است.
او در پایان سخنانش تاکید کرد: مطمئن باشید پیروزی از آن زحمتکشان است ولو اینکه ما نباشیم تا شهد شیربن پیروزی را بچشیم.
در بخش بعدی این بزرگداشت یکی از حاضران هنرمند شعری را که سروده بود قرائت کرد. این شعر متعهدانه در وصف وضعیت نابهنجار امروز ملت ما، کودکان کار، کارگران شلاق خورده، پرچمدار بودن کارگرانی نظیر اسماعیل بخشی در مبارزه ی کنونی بود.
مراسم گرامی داشت حماسه سیاهکل با خواندن چند شعر انقلابی و چند شعر از سروده های رفیق خسرو گلسرخی به پایان رسید.
.
